Joanna Bator – jedna z najważniejszych polskich pisarek, laureatka prestiżowych nagród, m.in. Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody im. Hermana Hessego. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym zekranizowanego Ciemno, prawie noc i Gorzko, gorzko, które doceniły setki tysięcy czytelników. Wielbicielka japońskiej kultury, podróżniczka mieszkająca w Podkowie Leśnej, w Domu pod Ptakiem Nakręcaczem, w towarzystwie ukochanych psów i kotów.
Świetnie napisana powieść. Praktycznie jednym tchem pochłania się poszczególne rozdziały. Pomaga w tym rozbicie opowieści na krótsze fragmenty historii każdej z bohaterek, które opisywanie są naprzemiennie. Botor potrafi tworzyć także klimat, w czym na pewno pomaga aura tajemniczości i realizmu magicznego. Autorka stworzyła bohaterki bardzo niejednoznaczne i przez to na tyle ciekawe, że w ogóle nie czuje się tych ponad 600 stron.
Ta książka jest...specyficzna, żeby nie powiedzieć dziwna. Nie każdemu musi się spodobać, mnie zaciekawiła. Nie znałam fabuły, nie wiedziałam, o czym będzie, więc może dlatego rozwiązanie wątków zrobiło na mnie takie wrażenie. To ciężka lektura, choć początkowo może się taka nie wydawać. Powiedziałabym nawet, że dla niektórych to może być za wiele. Językowo momentami ekscentryczna, jednak właściwie nie mam się do czego przyczepić poza sceną erotyczną, która moim zdaniem trochę komiczna. No ale niech będzie, nie można mieć wszystkiego. Na pewno warto po nią sięgnąć.